மார்கழி கோலங்கள்

                                    மார்கழிக் கோலங்கள்!

கதிரவன் கண்ணைத்
திறந்திராக்  காலை,
கண்ணைக் கசக்கிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன்
மங்கலான வெளிச்சத்தில்
மங்களகரமாய் கோலமிட்டாள் அக்கா!
ஆசையாய் அருகில் சென்றமர்ந்தேன் வண்ணமிட
அதிர்ச்சியாய்  என்னைப் பார்த்தாள்!
அழகான கோலமடி,
ஆபத்தாய் நீயும் வந்தாய் ,
வைகறையில் தூங்கக் கூடாதா ?
வாசல் வேலை நான் பார்த்துக் கொள்வேனே !
கெஞ்சினால் அக்கா,
கொஞ்சமும் கேட்கவில்லை நான்.
கண்ணே என்றாள் கலக்கமாய்
கொல்லையில் உள்ள மலரைக் கொண்டு வா,
வண்ணமிட்டக் கோலத்தில்
வகையாய் வைக்கலாம் என்றாள்  -உன்
எண்ணமெல்லாம் நான் அறிவேன்
இருக்கட்டும் போகிறேன் என்றேன்!
குதுகலமாய் கொல்லைக்கு ஓடினேன்-அங்கே
குளித்து நின்ற புதுமலர்கள்-என்னைக் கண்டு
சிரித்து நின்றக் காட்சி கண்டேன் !
மஞ்சள் பட்டைச் சூடி நின்ற
மங்கையவள் போலே என்னை
மயங்க வைத்து
நகைக்கக்  கண்டேன்-என்
மனமும் அதில் நிலைக்க நின்றேன்!
என் நினைவெல்லாம் அள்ளிக்கொண்ட
மஞ்சள் நிற நாயகியில் என்
நெஞ்சம் நிறைத்த ஒரு மலரை
நேர்த்தியாய் பறித்தெடுத்தேன் ,
வண்ணக் கோலத்தின் வனப்பை
இன்னும் மெருகேற்ற
மஞ்சள் நாயகி மலராய் அமர்ந்தாள்,
கதிரவனும் வந்தான் -அதன்
அழகில் கண் மயங்கி நின்றான்!
கண்கள் கூச விழித்துப்  பார்த்தேன்
அதே மார்கழிக் கதிரவன் தான்
ஆனால் அட்லாண்டாவில்!