லீவு  விட்டாச்சு

வைகறை விடியல்
போர்வையை   உதற மனம் வாராத பிஞ்சு
தூங்கிக்கொண்டே பல்தேய்த்து,
குளித்து முடித்தும் கலையாத தூக்கம்!
அரை கண்களே திறந்த நிலையில்

பாதியாய் வாயைத் திறந்து உள்ளே தள்ளும் உணவு  

கையைக்  காட்டு,  காலை நீட்டு
என உடைகள் மாட்டிவிட்டு
முதுகிலே புத்தக பையை மாட்டுகையில்
 உனக்கு கனப்பதை விட
என் மனம் அதிகமாய் கனத்துக் கிடக்கிறது கண்ணே !
பேருந்தில் ஏற்றி விட்டு
எங்கு அமருவாய்?,என்ன பேசுவாய்?
என  மனம் நிறைய நீயே கிடக்க
அடுத்த மணி மண்டைக்குள் அடித்தது
என்ன சமைத்தால் அதிகம் சாப்பிடுவாய்?
எல்லாம் முடித்து   நிமிர்ந்து 
கடிகாரத்தைக்  கடிந்து  கொண்டு
அவசரமாய் ஆயத்தமாகி
மறுபடியும் பள்ளி பேருந்துக்காக ஓடினேன் !
முதல் நாள் முகம் பார்த்த அதே ஏக்கத்துடனே
உனக்காக கண்கள் அலைந்து கிடக்க
அம்மா என நீ அழைக்கும் போதெல்லாம்
அடி வயிற்றில் எதோ செய்வது வழக்கம் தான்
ஆனாலும் இன்று சத்தம் பலமாய்
நெருங்கி  வருவதற்குள் கத்தினாய்
 அம்மா  லீவு விட்டாச்சு
அனைத்து உச்சி முகர்ந்து நானும்
கத்தினேன் ஹய்யா லீவு விட்டாச்சு  !