இனிமையானதோர் இசைப்பயணம்

                         இனிமையானதோர் இசைப்பயணம்

வணக்கம் வசந்தமலர் அன்பர்களே ,
                                                                            
                                                                 இசை என்பதே நம் மனதிற்கு இன்பத்தை அளிக்கக்கூடிய ஒரு அற்புத உணர்வு என சொல்லலாம்.
இந்த  மேன்மையான வரம்  பல காலங்களாக ,பல விதமாக நமக்கு எவ்வாறெல்லாம் கிடைத்து வருகிறது என நாமெல்லாம்
 காணப்  போகும் பயணமிது.
                 சொல்வதென்றால்  இசை எனும் சமுத்திரத்தை நம்மால் வரையறுக்க இயலாது, எனினும்  நமது தமிழ் நாட்டில் எவ்வாறான இசையெல்லாம் தொன்று தொட்டு இருந்து வருகின்றது  என பார்க்கும்வண்ணம் இதனை மூன்றாக இனம் பிரித்துக் கொள்ளலாம் ,

                                              1.பழந்தமிழிசை
                                              2.கருநாடக இசை
                                              3.நாட்டுபுற இசை
பழந்தமிழிசை:

            
                         பழந்தமிழிசையானது அதனோடு இணைந்த கூத்து என்ற கலையோடு ஏறத்தால மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு
முன்பே தோன்றியிருக்க கூடும் என கருதப்படுகிறது  ,
ஏனெனில் ஏறத்தாழ  மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இசை ,கூத்து ஆகியவற்றின் கலை நுட்பங்களை விளக்கும் தமிழ்
நூல்கள் தமிழகத்தில் எழுதப்பட்டுள்ளது .சங்கத்தமிழ் நூல்களான
எட்டுத்தொகை,பத்துப்பாட்டு ,தொல்காப்பியம் மற்றும் ஐம்பெருங்காப்பியமான சிலப்பதிகாரம் போன்ற நூல்களின்
பாடல்கள் மூலமாக நமது தமிழிசையை பற்றி அறிய முடிகிறது.



                        எட்டுத்தொகை நூல்களில் எழாவதாகிய அகநாநூறில் யாழிலே குறிஞ்சிப்பண்ணை இசைத்து, தினைப்புனத்தில் தீனிக்காக வந்த யானையைத் தூங்கச் செய்தாள் ஒரு பெண் என்பதாக இயற்றப்பட்ட  பாடல் கீழ் வருமாறு

 பண் : குறிஞ்சி

	உளைமான் துப்பின், ஓங்கு தினைப் பெரும் புனத்துக்
	கழுதில், கானவன் பிழி மகிழ்ந்து வதிந்தென;
	உரைத்த சந்தின் ஊரல் இருங் கதுப்பு
	ஐது வரல் அசைவளி ஆற்ற, கை பெயரா,
5	ஒலியல் வார் மயிர் உளரினள், கொடிச்சி
	பெரு வரை மருங்கில் குறிஞ்சி பாட;
	குரலும் கொள்ளாது, நிலையினும் பெயராது,
	படாஅப் பைங் கண் பாடு பெற்று, ஒய்யென
	மறம் புகல் மழ களிறு உறங்கும் நாடன்;
10	ஆர மார்பின் அரி ஞிமிறு ஆர்ப்ப,
	தாரன், கண்ணியன், எஃகுடை வலத்தன்,
	காவலர் அறிதல் ஓம்பி, பையென
	வீழாக் கதவம் அசையினன் புகுதந்து,
	உயங்கு படர் அகலம் முயங்கி, தோள் மணந்து,
15	இன் சொல் அளைஇ, பெயர்ந்தனன் தோழி!
	இன்று எவன்கொல்லோ கண்டிகும் மற்று அவன்
	நல்காமையின் அம்பல் ஆகி,
	ஒருங்கு வந்து உவக்கும் பண்பின்
	இருஞ் சூழ் ஓதி ஒண் நுதற் பசப்பே? மேலும் எட்டுத்தொகை நூல்களில் மற்றொன்றான புறநானூறில் இசையின் மூலம் அரசரிடம் பரிசு பெறும் புலவரைப் பற்றின பாடலாவது,                       அரி மயிர்த் திரள் முன்கை, வால் இழை, மட மங்கையர் வரி மணல் புனை பாவைக்குக் குலவுச் சினைப் பூக் கொய்து, தண் பொருநைப் புனல் பாயும், விண் பொரு புகழ், விறல் வஞ்சி, பாடல் சான்ற விறல் வேந்தனும்மே, வெப்பு உடைய அரண் கடந்து, துப்பு உறுவர் புறம் பெற்றிசினே; 10 புறம் பெற்ற வய வேந்தன் மறம் பாடிய பாடினியும்மே, ஏர் உடைய விழுக் கழஞ்சின், சீர் உடைய இழை பெற்றிசினே; இழை பெற்ற பாடினிக்குக் 15 குரல் புணர் சீர்க் கொளை வல் பாண் மகனும்மே, என ஆங்கு, ஒள் அழல் புரிந்த தாமரை வெள்ளி நாரால் பூ பெற்றிசினே. பொருள்:    ஐய மயிரையுடைய திரண்ட முன்கையினையும் தூய ஆபரணத்தையுமுடைய பேதைமகளிர் வண்டலிழைத்த சிற்றிற்கட் செய்தபாவைக்கு வளைந்த கோட்டுப்பூவைப் பறித்துக்குளிர்ந்த ஆன் பொருந்தத்து நீரின்கட் பாய்ந்துவிளையாடும் வானைமுட்டிய புகழினையும் வென்றியையுமுடைய கருவூரின்கட் பாடுதற்கமைந்த வெற்றியையுடைய அரசனும், பகைதொறும் வெம்மையையுடைய அரணை அழித்து வலியோடு எதிர்ந்தவருடைய புறக்கொடையைப் பெற்றான்;அப்புறக்கொடையைப் பெற்ற வலிய அரசனது வீரத்தைப் பாடிய பாடினியும், தோற்றப்பொலிவுடைய சிறந்த பலகழஞ்சாற் செய்யப்பட்ட நன்மையையுடைய அணிகலத்தைப் பெற்றாள்;அவ்வணிகலத்தைப் பெற்ற விறலிக்குமுதற்றானமாகிய குரலிலே வந்து பொருந்தும் அளவையுடைய பாட்டைவல்ல பாணனும், விளங்கியதழலின் கண்ணே ஆக்கப்பட்ட பொற்றாமரையாகிய வெள்ளி நாராற் றொடுத்த பூவைப் பெற்றான் .                                இந்து சமய மறுமலர்ச்சி காலமான கி.பி .ஆறாம் நூற்றாண்டிலிருந்து பத்தாம் நூற்றாண்டு வரை தோன்றிய அப்பர் சம்பந்தர் ,மாணிக்கவாசகர் போன்ற நாயன்மார்கள் தமிழிசைக்கு புத்துயிர் அளித்தனர் .ஏழாயிரம் வருடங்களுக்கும் முன்னர் அகத்தியர் எழுதிய அகத்தியமே தமிழ் இலக்கண ஆதி நூலாக கருதப்பட்டு வருகிறது.                               தமிழ் இலக்கண நூலில் நமக்கு முழுவதுமாக கிடைக்கபெற்ற நூல் தொல்காப்பியமாகும் ,இதன் மூலம் பழந்தமிழ் இசையினைப் பற்றிய அறிய பல தகவல்களை நாம் அறியலாம் .தொல்காப்பியம் பொருளதிகாரம் அகத்திணையியல் 18 ஆம் நூற்பா தமிழர் வாழ்க்கை நெறியின் அடிப்படைப் பண்பாட்டுக் கருவூலங்களைக் குறிப்பிடுகிறது. " தெய்வ முணாவே மாமரம் புட்பறை செய்தி யாழின் பகுதியொடு தொகைஇ அவ்வகை பிறவும் கருவென மொழிப  " இங்கு தெய்வம், உணா, மா, மரம், புள், பறை, யாழ் ஆகிய பெருட்கள்  சொல்லப்பட்டுள்ளன. இந்த ஏழும் தமிழர் பண்பாட்டுக் கருப்பொருட்கள் . ஏழு கருப்பொருளில் ஒன்று யாழ். மற்றொன்று பறை.                தொல்காப்பியம் கூறும் யாழ் என்பது பண்ணிசையை குறிக்கிறது ,பண்ணிசை என்பது மிடற்றிசை(வாய்பாட்டு ) ,நரம்புக் கருவியிசை,காற்றுக் கருவியிசை என நெறிமுறை படுத்தபடுகிறது.சங்ககாலத்தில் யாழிசைக்கும் மிடற்றிசைக்கும் நெருங்கிய தொடர்பிருந்தது. யாழிசையின் அடிப்படையில்தான் மிடற்றிசை வழங்கியது. அதாவது மிடற்றுப்பாடல் யாழிசையோடு சேர்த்துத்தான் பாடப்பட்டது. மிடறும் நரம்பும் இடைத்தெரிவின்றி இசைக்கப் பெறுதல் வேண்டும் என்பது பண்டைய இசை நியதி.                              தொல்காப்பியர் கூறும் "பறை" என்னும் சொல் தாளம் பற்றியதாகும். அதாவது தாளத்தைக் கொட்டிக் கொடுக்கும் பல்வேறு தாளக்கருவிகளின்  முறைகளும் மரபுகளும் பற்றியதாகும்.                  நிலத்தை ஐந்தாக வகுத்துக் கொண்ட தமிழர் அந்தந்த நிலத்துக்குரிய இசையை உருவாக்கினர். தொல்காப்பியர் முல்லை, குறிஞ்சி, மருதம், நெய்தல், பாலை ஆகிய ஐவகை நிலங்களுக்கும் உரிய தொழில் இசையையும, இன்ப இசையையும் தெளிவாக வகுத்து வைத்துள்ளார். பண் இசைப்பதற்குரிய பொழுதையும் வரையறை செய்துள்ளார்.                                       தமிழிசையின் மகத்துவம் நிலைத்து வாழவேண்டும் என்று பண்டைத்தமிழ் மக்கள் நினைத்தார்கள் எனவே  ஆலயங்களிலே இசைத்தூண்களை அமைத்தார்கள். அந்தத் தூண்களை தட்டினால் இனிமையான இசை ஒலிக்கும்.

            மேலும் இசை சிற்பங்களையும்,இசை கல்வெட்டுக்களையும்
மிகப் பெரிய இசைச்  சான்றாக  கோவில்களின் வாயிலாக நமக்கு வழங்கியுள்ளனர் நமது பழந்தமிழர்கள்.

                இன்று மேலைநாடுகளில் சிறப்பாக நடத்தப்படும் கூட்டு வாத்திய இசை அமைப்பு முறை மேனாடுகளில் செயற்படத்தொடங்கியதிற்கு பல ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே சங்க காலத்தில் இசைக்கருவிகளின் கூட்டு இசையை அமந்திரிகை,பல்லியம் எனத்  தமிழர்கள் கூறி வந்துள்ளனர்.

கருநாடக இசை :
                                     அக்காலத்தில் தென்னிந்தியா முழுமையையும் கருநாடகம் என்றே அழைத்தனர். இசையிலே மிகுந்த ஈடுபாடு
கொண்ட  சோமேஸ்வர புல்லோகமால் என்ற மகாராஷ்டிர  அரசன்
தமிழகத்தின் இசையால் கவரப்பட்டு அதனை கருநாடக சங்கீதம் என அழைத்தான் என தமிழ் ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர்.


                                கருநாடக இசை உலகின் தொன்மையான இசைவடிவங்களிலொன்றாகக் கருதப்படுகின்றது. தியாகரஜசுவமிகள் ,முத்துசுவாமி  தீட்சிதர், சியாமா சாஸ்திரிகள் என்னும் மூவரும் கருநாடக இசையின்  மும்மூர்த்திகள் எனக் கருதப்படுகிறார்கள். இவர்கள் இயற்றிய ஆயிரக்கணக்கான பாடல்கள் இன்றுவரை கருநாடக இசையின்  உயிர் நாடியாக உள்ளன.



இம்மூவருக்கும் முன்னர் ஆதி மும்மூர்த்திகள் என முத்துத்தாண்டவர் ,அருணாச்சலக் கவிராயர், மாரிமுத்துப் பிள்ளை ,  என்னும் முப்பெரும் இசை அறிஞர்கள் சீர்காழியில் வாழ்ந்து கருநாடக இசையை செப்பமுற வளர்த்தனர். இவர்கள் தியாகராஜ சுவாமிகள் போன்றோருக்கு வழிகாட்டிய முன்னோடிகள் ஆவர்.

               இன்று செழித்தோங்கி இருக்கும் கர்நாடக இசையின் வேர்களானது, ஒன்று தமிழிசையுடன் ஒன்றி வளர்ந்திருக்க வேண்டும் அல்லது தமிழிசையுடனே தோன்றியிருக்க வேண்டும். இரண்டு இசை மரபுகளையும் ஒப்பு நோக்குகையில் இன்றைய கருநாடக  இசையில் பயன்படும் இசை வழக்குகள், முந்தைய பழந்தமிழ் இசையின் வழக்குகளுக்கு புதிதாகப் பெயரிட்டும், அதிக பயன்பாட்டினால் வளர்ச்சி அடைந்தும், கால மாறுபாட்டிற்கேற்ப உருமாற்றமடைந்தும் இருக்கின்றன எனலாம்

 தமிழிசைக்கு நேரான கருநாடக இசையின் சில வழக்குகள் ,

1.	பண்	ராகம்
2.	தாளம்	தாளம்
3.	பதம்	ஸ்வரம்
4.	பதம் ஏழு	ஸ்வரம் ஏழு
5.	ஆரோசை	ஆரோகணம்
6.	அமரோசை	அவரோகணம்
7.	குரல்	ஸ (சட்ஜமம்  )
8.	துத்தம்	ரி (ரிஷபம் )
9.	கைக்கிளை	க (காந்தாரம் )
10.	உழை	ம (மத்யமம் )
11.	இளி	ப (பஞ்சமம் )
12.	விளரி	த (தைவதம் )
13.	தாரம்	நி (நிஷாதம்

     தமிழிசைக் கருவிகள் போலவே கருநாடக இசைக் கருவிகளும்
நரம்பு வாத்தியங்கள்  ,காற்று வாத்தியங்கள், தாள வாத்தியங்கள்
என 3 வகையாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது .அவையாவன,


நரம்பு வாத்தியங்கள்

• யாழ் 
• வீணை 
• தம்பூரா 

 காற்று வாத்தியங்கள்

• புல்லாங்குழல் 
• நாதஸ்வரம் 

தாள வாத்தியங்கள்

• மிருதங்கம் 
• கஞ்சிரா 
• கடம் 
• தவில் 
• ஜலதரங்கம் 
• உடுக்கை 
• சல்லாரி 

	இன்று நமது தமிழகத்திலும் கருநாடக இசையே மேலோங்கி நின்றாலும்,நமது தமிழிசையும் வளர்ந்து  வருகின்றது என்பது மறுக்க முடியாத உண்மையாகும். நாட்டுப்புற இசை :                                       கிராம மக்கள் தங்களுக்கென்று வகுத்துக் கொண்ட பாடல்களே நாட்டுப்புற பாட்டு என வழங்கப்படுகிறது .கிராமங்களில் அனைத்து முக்கியமான  நிகழ்வுகளுக்கும் ஒரு பாட்டு பாடப்படுகிறது . கிராமியப்பாடல்கள் பலவகைப்படும்: ஒழுக்கப்பாட்டு, வேதாந்தப்பாட்டு, பழமொழிப்பாட்டு, இறைவணக்கப்பாட்டு நலுங்கு, தாலாட்டு, ஆரத்தி, ஊஞ்சல், மசக்கை, நோன்பு, சடங்கு, ஒப்பாரி. இவை குறிப்பிட்ட காலங்களில் பாடப்படுவன. புதிர்ப்பாட்டு, கோமாளிப்பாட்டு, கும்மி, கோலாட்டம் முதலியவை ஓய்வுகாலங்களில் மன உற்சாகத்திற்காகப் பாடப்படுபவை. தொழிற்பாட்டு, உழவுப்பாட்டு, நடவுப்பாட்டு ,ஏற்றப்பாட்டு , சுண்ணாம்பு இடிப்பார்பாட்டு, தெம்மாங்கு முதலியவை வேலை செய்யும்போது பாடப்படுபவை. மழைப்பாட்டு, பிரார்த்தனைப்பாட்டு, பூசாரிப்பாட்டு, புராணப்பாட்டு, விழாப்பாட்டு, சிகிச்சைப்பாட்டு, சுகாதாரக் கும்மிப் பாட்டு என்பவை சில சந்தர்ப்பங்களுக்காகப் பாடப்படுபவை. ]   கிராமங்களில் இசைக்கப்படும் இசைக்கருவிகள் , எக்காளம் திருச்சின்னம் கஞ்சிரா பூசாரிக் கைச்சிலம்பு தவண்டை உடுக்கை தம்பட்டம்                   மேலே நாம் கண்ட மூன்று வகையான இசையைத் தவிர இன்றைய சூழலில் நமக்கு மிகவும் நெருக்கமான இசையாக திரையிசை உள்ளது ,இந்த  திரை இசை மேற்கண்ட மூன்று இசையின் கலவையாக உள்ளது எனலாம்.தற்போது இசையைப் பற்றி அறியாத பல்வேறு தரப்பட்ட மக்களையும் இசை எனும் அற்புத உணர்வு ஆள்வதற்கு  இந்த திரையிசையே மூல காரணமாக உள்ளது என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது... திரையிசையை பொறுத்த வரை பாலினை உண்டு நீரினை பிரித்து வைக்கும்  அன்னம் போல வேண்டாதவற்றை விட்டு விட்டு நல்ல இசையை மட்டும் நாம் பிரித்துக் கொள்ளலாம் .
	வசந்தமலர் அன்பர்களுக்கு இசையை பற்றிய இந்த பயணம் சுவையானதாக இருந்திருக்கும் என எண்ணுகிறேன்.துன்பங்களைத் துறந்து இசையோடு இன்புற்று வாழ்வோம் .   நன்றி :விக்கிபீடியா ,தமிழ்வு.காம்